Pora relaksu

Pogoda cały czas dopisuje, życie płynie i z racji tego że bliski mojemu sercu osobnik a raczej osobniczka z naszego rodzinnego stada osiągnęła barierę wieku (pewnego ;-)). Postanowiłem zabrać stadko na wyżerkę do lokalnej restauracji, po przeszukaniu googla i portali tematycznych wybrałem lokal o szumnej nazwie  Cerberus Beach House. 

Po prawej schody na górę do restauracyjki, na dole bar do obsługi tych co nie do restauracji ;-)

Piątkowym wieczorem dotarliśmy na miejsce szybko i sprawnie, potem było gorzej bo musiałem się zmierzyć z 16 stromymi schodami (no ale czego nie robi się z miłości ;-)). Jakoś zasiedliśmy przy zarezerwowanym stoliku i oddaliśmy się radosnemu kontemplowaniu życia z widokiem na zatokę i zatopiony w niej okręt wojenny, jakże romantyczne to złomisko było bo otoczone żaglówkami i radosnym gwarem plażowiczów.

Widok z okna jaki mieliśmy z okna restauracji, nie obróciłem telefonu do pozycji poziomej i wyszło zdjęcie pionowe ;-)

Radosne pokrzykiwanie mew (w sumie plaża bez mew to nie plaża) umilało nam studiowanie menu. Wybór na szczęście nie był zbyt wygórowany, bo lokal prosty wybrałem ;-). Już po kwadransie i zażartych dyskusjach decyzje zostały podjęte. Po drodze pojawiła się lampka wina i generalnie zrobiło się miło, nawet dzieciarom się spodobało a już myślałem, że umrą  z nudów bo zabroniłem im brać iPody do zabawy.

Wjechało jedzonko i tu poczuliśmy pewną ulgę bo zamówiliśmy coś co dało się zjeść i wszyscy byli zadowoleni. Nie lubię pokazywać miski ale tym razem zrobię wyjątek (mam nadzieję, że jesteście po obiadku ;-).:

1. Konfitura z kaczki z dżemem z buraczków i innymi dodatkami. Ciekawe i smakuje super.

Kaczkę schowali do tego słoiczka ;-)

2. Krewetki z tygrysa w sosie z ognistych papryczek, nie było takie pikantne jak sądziłem, pychota jednym słowem.

Krewetki tygrysie z chili sosem i limonką.

3. Szczytowe osiągnięcie w dziedzinie sztuki kulinarnej jakie dotarło tu do nas z Anglii czyli fish and chips (rybka z frytkami) ale w wydaniu absolutnie doskonałym.

Jak proste danie można podać atrakcyjnie. Fish and chips magnifik ;-))

Po tym pieszczeniu podniebienia, zdecydowaliśmy się na desery ale tu zdjęć wam już nie będę pokazywał bo jeszcze zalejecie się śliną i będę miał  potem kłopoty ;-).  Desery były odlotowe miedzy innymi krem Brole i biszkopty cynamonowe, Panna Cotta w sosie truskawkowym i czekoladowa tarta.  Powiem tak, wyżera była taka, że jak byśmy zamówili wersje duże tych posiłków to byśmy nie przejedli, na szczęście pomyśleli o takich niejadkach jak my ;-)).

Desery i rozjarzone koparki nad talerzami z deserami ;-)

Jak widać  w jednym deserze jest świeczka urodzinowa, którą zupełnie niespodziewanie nam podali razem z deserem dla osobniczki, no niby nadmieniłem że to uroczysta kolacja, ale żeby aż tak, to miło z ich strony.  Oddając się rozpuście podniebienia (a to już był post, znowu nie zachowany ehh), ani się obejrzeliśmy i noc nadeszła i trzeba się było zbierać bo dzieciary spać muszą. 

Na zakończenie mały spacer na lokalne molo, bo noc była cudowna (zero wiatru i 25C) tylko chmury zasłoniły zachód słońca, no nie można mieć wszystkiego. Ale zoczyliśmy jak pelikan odławia swoją kolacje, no nie to co zachód słońca, ale zawsze coś:

Wróciliśmy jeszcze wzdłuż nad zatokowej promenady, aby nacieszyć oczy domami na które nigdy nas stać nie będzie, ale które warto sobie pooglądać ;-).

Na zakończenie dzieciary zapytały czy będziemy mogli tam częściej chodzić, chyba wieczór był udany.