Dzień dobry Panie Dyrektorze

Zaczął się nowy semestr w szkole więc postanowiłem jeszcze napisać o tym jak to jest ze szkołą dla dzieci w AU. Pisałem już o systemie szkolnictwa a teraz skoncentruję się na szkole podstawowej stanowej (państwowej).  Prywatne to inna para kaloszy, choć osobiście prywatne podstawówki to wg. mnie strata pieniędzy, natomiast prywatne gimnazjum to już coś innego, liczy się wynik czyli matura i punkty na wejście na studia, a także towarzystwo. Nie będę się o tym rozpisywał bo nie znam więcej korzyści, a może nauczyciele są mniej "sfrustrowani" bo lepiej opłacani, ale i więcej pracują i są rozliczani z wyników.  To tyle tytułem wstępu ;-).

Szkoła naszych dzieci położona jest w promieniu 15km od centrum w dzielnicy na południu Melbourne, uznawanej za dobrą, gdzie są ulokowane raczej przyzwoite i dobre szkoły. Wynika to z dużej ilości emigrantów z europy wschodniej i Chin a te dwie nacje umieją ryć jak diabli, sami wiecie ;-)). Piszę o tym nie dlatego aby się chwalić, ale aby dać perspektywę, że nie jest to opis szkoły w każdym miejscu w AU.  Im dalej od centrum miasta tym jest często gorzej, ale nie znaczy to, że szkoły regionalne są słabe, wbrew wszystkiemu są one na najwyższych pozycjach w rankingach, ale niestety jest to mniejszość. 

Ranking jest tu bardzo ważny a dla niektórych także towarzystwo z jakim się chodzi do szkoły. Mamy portal gdzie możemy sobie zobaczyć jak nasza szkól przedstawia się na tle innych, nieraz jest to lekko mylące, ale ogólnie wrażenie jest. Dlaczego szkoły mają tak rożne poziomy, ano dlatego, że wszystko zależy od pryncypała, który ma możliwość nie tylko doboru kadry, ale i kształtowania programu nauczania. Aby to trochę ujednolicić, bo towarzystwo było za bardzo rozmaite, jest program państwowy, które szkoły mają zrobić, ale jak to osiągną już jest ich dowolnym wyborem. Co dwa lata jest przeprowadzany ogólnopaństwowy test z angielskiego i matematyki i na jego podstawie ocenia się szkoły. Oczywiście nie jest to sprawiedliwe, bo jak szkoła ma z jakieś przyczyny wybitnie słabych uczniów to ma słabe wyniki, znane są przypadki, że słabi uczniowie są "zniechęcani" do podchodzenia do testu coby szkoły nie dołować, jednym słowem życie swoje a idea swoje ;-)).

Do naszej szkoły trafiliśmy przez przypadek, bo DIMIA po prostu nam ją przydzieliła jak tu przyjechaliśmy, na szczęście był to dobry przydział (wiadomo głupi ma szczęście ;-).

Pryncypał jest najbardziej oddanym dyrektorem jakiego w życiu widziałem, facet jest już po sześćdziesiątce ale zna na pamięć prawie wszystkie imiona dzieci od klasy drugiej wzwyż, a dzieci jest około 550, nie wiem jak on to robi. Pierwszy przychodzi do szkoły i sprawdza czy przetrwała noc ;-) i ostatni wychodzi. Kontakt z nim jest bardzo otwarty i można zawsze wpaść i pogadać o tym co się podoba lub nie, poprosić o rade wychowawczą itd.

Dzieci generalnie szkołę lubią, żeby nie powiedzieć kochają bo nawet nie chcą chorować, tylko one muszą iść do szkoły, obłęd jakiś, chyba ich zaczarowali, takie małe Harry Potterki rosną ;-).

Każdy tydzień rozpoczyna się apelem na placu, na tym apelu są wymieniane wszystkie dzieci z osiągnięciami z danego tygodnia, takie drobiazgi, ze ktoś się postarał i ładnie coś napisał albo nauczył się mnożenia przez 6 bardzo szybko itd. Są oczywiście też większe osiągnięcia, ale te drobne są najważniejsze, jakoś bardzo motywująco działają na dzieciaki. Szkoła zaczyna się codzienne o 9 rano i kończy o 15.30, ułatwia to regionizacje życia rodzicom i daje możliwość mamie albo tacie popracować na pół etatu w godzinach biurowych. Jeśli ktoś musi to może dziecię zostawić rano od 6 a po południu do 18 w specjalnej jakby świetlicy (oczywiście płatnej już dodatkowo), gdzie dzieci maja opiekę, zabawę i jakieś tam podgryzki coby nie padły z głodu. Natomiast owoce i kanapki na czas szkoły trzeba robić samemu albo kupić w kantynie szkolnej jak rodzic leniwy ;-). Dużo się teraz tłucze o zdrowym żywieniu, bo otyłość wśród dzieci zaczyna być już problemem. No ale jak rodzic kupuje dzieciom chipsy to co się dziwić.

Jak ktoś coś przeskrobie idzie indywidualnie na dywanik, żadnego przedstawienia publicznego. Powiem szczerze apel kojarzy mi się z obozami (tymi letniskowymi), ale życie tu to jeden wielki letniskowy wypad ;-)).

No i parę zdjęć:

Pryncypał na luzie (po obejrzeniu filmu Madagaskar 3 ;-)).

Pryncypał (ten starszy Pan) i nauczyciel w-f na piedestale ;-)

Dzieci na asfalcie siedzą a panie nauczycielki w kurteczkach.

Pryncypał stoi na specjalnej mównicy, dzieci siedzą na asfalcie (jakie to szokujące dla nas było), ale w lato i jesień asfalt jest tak nagrzany, że hej, w zimę i wczesną wiosną stoją biedaki. Trzeba dzieci hartować to będą okrągły rok chodziły w podkoszulku i już ;-). Apel z reguły trwa 30min.

Szkoła jest nastawiona na budowanie wspólnoty dzieci i rodziców, jest to lekko niesamowite zjawisko dla mnie i tematowi wspólnot poświecę jeszcze parę wpisów. Wracając do wspólnoty szkolnej jak jest to budowane? Poprzez przyjazną i otwartą na dyskusje kadrę ale też przez masę spotkań i aktywności takich jak pikniki, kiermasze itd. Nastawione to jest na zbieranie dodatkowych funduszy dla szkoły też, w tym są mistrzami. Są dyskoteki dla dzieci, ale i dla rodziców. Wspólne obozy dla dzieci i rodziców itd. Trochę nas przytłoczyła ta chęć wspólnotowania na początek, bo my tu przyjechali aby się izolować a tu bach do kupy zbierają ;-)). Teraz jednak odbieramy to inaczej, to ma na celu wzajemne poznanie, co daje poczucie bezpieczeństwa, rodzice sobie odbierają dzieci ze szkoły nawzajem i pomagają inny sposób.

Szkoła organizuje też tzw. working bee, czyli wspólne sprzątanie szkoły i drobne prace konserwatorskie raz na miesiąc, kończy się to wspólnym grillem albo przynajmniej kawka i ciastkiem. To ma na celu przyciągnięcie tatusiów do szkoły. Fajne jest poznanie sie z innymi facetami przy pracy, ja np. moglem znaleźć dzięki temu prace, gdybym wtedy szukał.Są tu faceci co nigdy nie maja dosyć koszenia trawnika i na szkolnym boisku mogą się wyżyć ;-), trawy co niemiara.

W szkole jeszcze jedna sprawa mi się podoba, tzw strefa zrzutu, czyli obszar parkingu przy drodze, gdzie dzieci są podrzucane do szkoły i po szkole zabierane. Rodzic podjeżdża swoim bmw (to ci z Rosji ;-)), otwierają się drzwi i dzieci wyskakują i idą 5 kroków do szkoły.  Podobnie po południu, dzieci gromadnie czekają na rodzica gdy podjedzie szybko wskakują do samochodu i odjazd. Czas operacji 15 min rano i tyleż po południu, nieźle jak na około 400 podwożonych tam dzieci. Jest oczywiście część tych co mieszkają blisko i dygają na pieszo, ale są zdrowsi przez to trochę ruchu mają ;-)).

W objęcia systemu edukacji, żwawym krokiem marsz ;-))

No i najważniejsze czy szkoła podstawowa tutaj coś uczy czy tylko bawi ? Wiedza syna zaskakuje mnie czasami, czyli coś tam uczy, nie muszą wkuwać na pamięć co mnie osobiście w polskiej szkole bardzo męczyło.  Generalnie zdania są podzielone, ale wynikają one częściowo z tego, że właśnie szkoły są rożne, jak się trafi do słabszej to ma się być może kłopot. Ale warto pamiętać, że to tylko dzieci i powinny mieć czas na zabawę i rozwijanie zdolności, jazda zaczyna się w szkole średniej. Warto jednak aby skorupka nasiąknęła za młodu przynajmniej chęcią do nauki bo potem łatwiej. My za rok zobaczymy jak syn w kroczy w ten obszar i jak sobie będzie radził. Trochę nas przerażają te narkotyki, alkohol i inne atrakcje wieku dojrzewania, ale trzeba będzie jakoś to przeżyć ;-).